Mondeling Wiskunde

Lieve Allemaal,

Deze week had ik een mondeling examen in wiskunde. We hadden van te voren al een aantal opgaves gekregen die we konden voorbereiden, ik had met de docent afgesproken dat ik maar 8 van de 13 opgaves kon krijgen op mijn examen, omdat ze de andere onderwerpen vorig schooljaar hadden. Het examen was heel anders dan in Nederland! Ik moest op de gang wachten tot degene voor mij klaar was, daarna mocht ik binnenkomen. Daar hadden ze een groot kaartspel, de eerste die naar het examen gaat kan alle vragen nog trekken, en de laatste heeft nog maar twee of drie opties over. Als je dus als laatste bent kun je aan alle mensen voor je vragen welke vraag zij hadden, en dan weet je dat je die niet meer kunt trekken! Maar omdat ik niet alle vragen kon trekken, legde de docent alle kaarten op tafel die ik kon trekken. Ik trok ruiten vier, wat betekende dat ik vraag vier kreeg. Mijn leraar en de extra docent van een andere school, die ervoor zorgt dat de examens eerlijk verlopen vroegen of ik de vraag helemaal snapte, en ze waren heel aardig en wat makkelijker dan bij de andere leerlingen. Daarna liepen de docent en ik naar een ander lokaal, waar ik mijn klasgenootje Mille afloste. Zij had nu haar mondeling, en mijn halfuur voorbereidingstijd begon. In het lokaal waren een paar tafeltjes tegen elkaar aangeschoven, er stond een waterkan met plastic bekertjes, en de hele tafel lag vol met aantekeningen. Dit was het allerlaatste wat mensen nog moesten doen met wiskunde, dus veel leerlingen hadden hun aantekeningen gewoon achtergelaten. Ik had erg veel geluk met mijn vraag, ik moest sinus, cosinus en tangens definiëren en twee bewijzen van Pythagoras uitleggen. Ik keek alles nog even door, en na een kwartier was ik er wel klaar voor.

Toen werd ik opgehaald door mijn docent, en begon mijn mondelinge examen echt! Er was een hele gemoedelijke, bijna gezellige sfeer. Ik praatte eerst nog even kort met de twee docenten, en daarna begon ik. Ik legde alles uit, en toen ik klaar was stelde ze nog een paar vragen die ik meteen kon beantwoorden. De tijd was nog niet om, dus gingen ze nog wat extra dingen vragen. Daarna moest ik even wachten op de gang, en toen ik weer naar binnen mocht kreeg ik mijn cijfer te horen. Een twaalf!!! Dat is het hoogste cijfer, en is in Nederland alles tussen de 9 en de 10. Dat had ik niet verwacht! Toen ik overrompeld ‘’tak’’ zei, antwoorden ze dat ik daar geen dankjewel voor hoefde te zeggen, omdat ik het toch zelf had gedaan! Haha. Hoewel ze me waarschijnlijk een beetje gematst hebben was ik er toch heel blij mee!

Deze week had ik ook met Silvia en Elsa afgesproken, we hebben door een bos gewandeld en lekker gekletst. Het was heel gezellig, en als ik eens naar Italië reis, zou ik ze zeker willen bezoeken! Daarna ben ik bij Silvia blijven eten en hebben we een film gekeken. Op vrijdag zag ik ze weer, omdat we samen met nog drie andere uitwisselingsstudenten naar een park gingen, waar later ook een gratis concert was. Twee van de uitwisselingsstudenten zijn in januari gekomen, en daarom hebben we vooral Engels gepraat. Toen het concert afgelopen was heb ik nog wat gedronken in de stad, met Silvia en Elsa. Toen ik thuiskwam kletsen ik even met Jakob, en ik kon goed merken dat ik veel Engels had gepraat! Opeens floepte er Engelse woorden in mijn Deens!? Omdat ik alleen maar Engels praat met mensen die ook wat Deens kunnen, vind ik het ook erg moeilijk om helemaal Engels te praten nu. Dat word nog wat met mijn Engels mondeling komende week!

Op zaterdag was het familiedag op het werk van mijn gastmoeder. Het werd groots aangepakt, er was een treintje, springkussens, levend tafelvoetbal, schminken en een pony waar de kinderen tochtjes op konden rijden. Daarnaast kon je ook onbeperkt popcorn, ijs, suikerspin en worstenbroodjes halen. Wij kwamen wat eerder, en hielpen mee met alles opzetten. Kirstine en ik hebben ook geholpen met een heleboel helium ballonnen opblazen. Dat was heel grappig, want we moesten natuurlijk ook even de rare stemmetjes testen. Ik denk dat deze dag echt een kinderparadijs was! Ik heb veel foto’s gemaakt, en zowaar nog een paar doelpunten gescoord bij het levend tafelvoetbal!

Op zondag hadden we een picknick met AFS. Omdat het regenachtig weer was, had Kirsten (voorzitter van onze regio) een partytent opgezet in haar tuin, en daarin gingen we picknicken. Ik heb vooral met Clara en Andreas gekletst, en we hebben afgesproken dat we komende week nog een keer gaan logeren om afscheid van elkaar te nemen! Ze hebben ook al gezegd dat ze me heel graag willen komen opzoeken komend jaar, en zou het heel leuk vinden als het zou lukken! Na de picknick ben ik ook nog met Clara mee geweest naar haar huis, en daar hebben we een film gekeken.

Ik ben deze week ook begonnen met mijn spullen uitzoeken, en denken over elke dingen ik graag mee wil nemen en welke ik hier achterlaat. Langzaam aan begin ik er naar toe te leven dat ik binnenkort weer naar Nederland reis, en hoewel ik me er op verheug om iedereen weer te zien, vind ik het ook heel erg raar. Het voelt net alsof ik mijn echte leven heb in Denemarken, en dat ik die weer ga verlaten!

Liefs, Sofie.