Christiania!
Blijf op de hoogte en volg Sofie
09 Juni 2013 | Denemarken, Frederiksberg
Lieve Allemaal,
Deze week heb ik stage gelopen bij een Deense kinderdagverblijf, dat deed ik omdat AFS graag wil dat we onze studeervakantie nuttig gebruiken en omdat het hier in Denemarken best normaal is, in de folkeskole moet elke leerling twee of drie keer een week 'beroepspraktijk'' doen. We wonen naast een kinderdagverblijf, en het leek me erg leuk om wat met kinderen te doen, dus daarom had Thomas het voor me geregeld.
In Denemarken gaan kinderen pas naar school als ze zes zijn, en het kinderdagverblijf is dus van 6 maanden tot 6,5 jaar. Ik mocht mee lopen bij de oudste groep, waar alle kinderen minimaal 4 jaar oud waren. Maandagochtend moest ik gelijk kiezen of ik bij de meiden in de ''børnehave'' (kinderhaven - kinderdagverblijf) wilden blijven, of dat ik meewilde naar de jongensverjaardag. Ik had geen idee dat het laatste inhield, dus koos ik dat. Een jongen uit de groep was in het weekend jarig, en nu liepen we dus met alle jongens (een stuk of 10) en 3 begeleiders naar zijn verjaardagsfeestje! Toen alle jongens binnen waren mochten ze lekker spelen met het speelgoed van de jarige, Julius, en vervolgens kregen ze lunch, lasagne. Daarna gingen we allemaal naar de tuin, waar we een liedje zongen en taart aten. Het was een typisch Deense kindertaart, in de vorm van een poppetje met chocolade en snoepjes. De jongens wilde natuurlijk als eerst het hoofd opeten, zodat hij gelijk onthoofd werd. Daarna deden we nog een soort speurtocht naar een schat, waar alle jongens een zakje snoep kregen, en vervolgens gingen we weer terug naar het kinderdagverblijf. Het is hier heel normaal dat de verjaardagen op die manier met de kinderdagverblijven worden georganiseerd, toch ben ik wel blij dat de feestjes in Nederland niet op deze manier worden georganiseerd, want ik zag goed dat de moeder best zenuwachtig was, zoveel kinderen en drie leidsters in haar huis. Verder past deze vorm van verjaardagsfeestjes ook wel erg bij een soort Deense norm die luid: ''Je nodigt iedereen uit, of je viert je verjaardag maar niet.''
In de middag waren we weer terug, en omdat het stralend weer was heb ik lekker met alle kinderen op de speelplaats gespeeld. Er zijn verschillende groepen, die hebben elk hun eigen ''huiskamer'' en speelplaats, elk jaar verschuiven de kinderen met hun leidsters naar de volgende ruimte. De speelplaats is daardoor niet zo groot, maar ik vond hem wel erg leuk, in het midden een heuvel met een klimhuis, daarom heen een zanderige baan waar je omheen kunt rennen of fietsen, een zandbak, schommels, een glijbaan en een kleine voetbal bak. Volgensmij zijn de veiligheidsregelementen in Denemarken iets soepeler dan in Nederland, want er stonden ook uitstekende klimbomen, en er lagen nergens van die rubber matten. De schommels stonden wel in een grindbak, maar of dat nou lekker is om op te vallen... Eerst speelde we verstoppertje en tikkertje, later ook ''Alle mine kyllinger kom hjem'' - Al mijn kippetjes kom naar huis. Ik was de kippenmoeder, en al mijn kinderen zaten aan de overkant. In het midden zaten de raven op een bankje, ik moest mijn kinderen roepen, en de raven probeerde om ze te vangen. Als ze gevangen waren veranderde de kippen ook in raven. Daarna wilde de jongens ook graag het ''kus-spel'' spelen, wat betekende dat de meisjes de jongens moesten kussen, maar bij alle meisjes was er niet erg veel animo. De kinderen vroegen ook een paar keer welke taal ik sprak, als ik antwoorde dat ik Deens sprak, vroegen ze of ik dat nú aan het doen was. Ze konden dus wel horen dat ik niet Deens ben haha.
In Denemarken gaan bijna alle kinderen naar een kinderdagverblijf, en ze gaan ook allemaal vijf dagen! Als ik vertelde dat mijn zusje in Nederland maar 3 dagen ging vonden ze dat heel apart en bijzonder. De kinderen van de groep waar ik stageliep bestond uit 25 kinderen, allemaal kleuters, die in Nederland nu naar school zouden gaan. Ik had daarom verwacht dat deze oudste groep wel een beetje op een kleuterschool zou lijken, maar dat was eigenlijk helemaal niet zo! Ten eerste waren er veel meer leidsters, het grootste deel van de dag zijn er twee leidsters, en op het midden van de dag waren er zelfs vier of vijf (plus mij). De kinderen hoefde eigenlijk niks, en mochten de hele dag lekker buitenspelen. Elke dag werd er een warme maaltijd als lunch voor ons gekookt, elke leidster zat met een groepje van ongeveer 7 kinderen aan tafel. Er is dus veel meer tijd voor persoonlijke begeleiding bij deze kinderen, maar ik vond het toch ook apart dat er bijna niet werd voorgelezen of kringgespreken werden gehouden. Nu weet ik wel dat de kinderen in Scandinavië wat langer vrij worden gelaten, maar toch was ik er een beetje verrast over.
Op woensdag hadden we een nationale vrije dag, namelijk de dag waarop Denemarken haar grondwet kreeg. Het was zelfs op het Deense journaal dat veel mensen niet wisten of ze nou iets speciaals moesten doen op deze dag, en of er nog tradities waren... Nou ze snappen dus zelf ook niet helemaal waarom ze op die dag vrij krijgen. Ik ging met Thomas naar Christiania, een soort hippiedorp in het midden van Kopenhagen. Het was een perfecte dag, omdat het stralend weer was. We gingen op de fiets, en zo zag ik weer een ander stuk van Kopenhagen. Christiania heeft een soort toeristisch centrum, met marktjes en concertzaaltjes, maar daar mag je geen foto's maken. Wat ik eigenlijk niet wist, is dat Christiania veel groter is! We liepen een klein straatje in, en vandaar over een houten trappetje naar een paadje aan een meer. Eerst kwamen we nog allemaal mensen tegen, maar later nauwelijks meer. Hier en daar kwamen we een huisje tegen, hele gave huisjes die allemaal zelfgebouwd waren! Ook zag ik overal kleine paadjes, trappetjes en vlotten. Wat zou ik het fantastisch hebben gevonden om als kind hier te zijn opgegroeid! In Christiania werd er duidelijk ook veel aan recycling en afvalscheiding gedaan, wat verder in Denemarken niet zo leeft. Ik heb ook zelden zo'n schoon en afval loos natuurgebied gezien! Het is een autovrij gebied, en daardoor zag je bij veel huisjes bakfietsen staan. Ik vond het echt héél gaaf, veel meer dan ik had verwacht! Alle huisjes en bijzondere mensen, ik wil zeker proberen om er nog een keer heen te gaan voor ik naar Nederland reis, en ik kan het echt iedereen aanraden om er een keer een kijkje te nemen!
Op donderdag en vrijdag was ik opnieuw in het kinderdagverblijf, helaas hadden ze een anti-foto beleid, en mocht ik dus geen foto's maken. Maar het was een hele leuke week, en ik heb een paar 5 jarige Deense vrienden erbij! Als ik wil, kan ik ook makkelijk nog even gedag komen zeggen in de komende weken.
Op zaterdag gingen we naar een familie verjaardagsfeest, en 's avonds was Krystal en Stines (haar gastzus) 19e verjaardagsfeest! Ze hadden het groots aangepakt, met twee partytenten in de tuin en rond de 40 gasten! Ik vond het wel een gezellig, en ik vond het ook wel leuk dat ik al behoorlijk veel mensen kende!
Ik merk nu wel dat het einde van mijn jaar wat meer in zicht komt, en het ene moment verheug ik me er weer heel erg op om terug te zijn, en alle mensen weer te zien en Nederlands eten te eten en om weer gewoon Nederlands te kunnen praten, maar het andere moment realiseer ik me weer hoe erg ik Denemarken zal gaan missen... Ik ga in elk geval proberen om de weekjes die nog over zijn heel erg leuk te maken!
Liefs, Sofie.
Deze week heb ik stage gelopen bij een Deense kinderdagverblijf, dat deed ik omdat AFS graag wil dat we onze studeervakantie nuttig gebruiken en omdat het hier in Denemarken best normaal is, in de folkeskole moet elke leerling twee of drie keer een week 'beroepspraktijk'' doen. We wonen naast een kinderdagverblijf, en het leek me erg leuk om wat met kinderen te doen, dus daarom had Thomas het voor me geregeld.
In Denemarken gaan kinderen pas naar school als ze zes zijn, en het kinderdagverblijf is dus van 6 maanden tot 6,5 jaar. Ik mocht mee lopen bij de oudste groep, waar alle kinderen minimaal 4 jaar oud waren. Maandagochtend moest ik gelijk kiezen of ik bij de meiden in de ''børnehave'' (kinderhaven - kinderdagverblijf) wilden blijven, of dat ik meewilde naar de jongensverjaardag. Ik had geen idee dat het laatste inhield, dus koos ik dat. Een jongen uit de groep was in het weekend jarig, en nu liepen we dus met alle jongens (een stuk of 10) en 3 begeleiders naar zijn verjaardagsfeestje! Toen alle jongens binnen waren mochten ze lekker spelen met het speelgoed van de jarige, Julius, en vervolgens kregen ze lunch, lasagne. Daarna gingen we allemaal naar de tuin, waar we een liedje zongen en taart aten. Het was een typisch Deense kindertaart, in de vorm van een poppetje met chocolade en snoepjes. De jongens wilde natuurlijk als eerst het hoofd opeten, zodat hij gelijk onthoofd werd. Daarna deden we nog een soort speurtocht naar een schat, waar alle jongens een zakje snoep kregen, en vervolgens gingen we weer terug naar het kinderdagverblijf. Het is hier heel normaal dat de verjaardagen op die manier met de kinderdagverblijven worden georganiseerd, toch ben ik wel blij dat de feestjes in Nederland niet op deze manier worden georganiseerd, want ik zag goed dat de moeder best zenuwachtig was, zoveel kinderen en drie leidsters in haar huis. Verder past deze vorm van verjaardagsfeestjes ook wel erg bij een soort Deense norm die luid: ''Je nodigt iedereen uit, of je viert je verjaardag maar niet.''
In de middag waren we weer terug, en omdat het stralend weer was heb ik lekker met alle kinderen op de speelplaats gespeeld. Er zijn verschillende groepen, die hebben elk hun eigen ''huiskamer'' en speelplaats, elk jaar verschuiven de kinderen met hun leidsters naar de volgende ruimte. De speelplaats is daardoor niet zo groot, maar ik vond hem wel erg leuk, in het midden een heuvel met een klimhuis, daarom heen een zanderige baan waar je omheen kunt rennen of fietsen, een zandbak, schommels, een glijbaan en een kleine voetbal bak. Volgensmij zijn de veiligheidsregelementen in Denemarken iets soepeler dan in Nederland, want er stonden ook uitstekende klimbomen, en er lagen nergens van die rubber matten. De schommels stonden wel in een grindbak, maar of dat nou lekker is om op te vallen... Eerst speelde we verstoppertje en tikkertje, later ook ''Alle mine kyllinger kom hjem'' - Al mijn kippetjes kom naar huis. Ik was de kippenmoeder, en al mijn kinderen zaten aan de overkant. In het midden zaten de raven op een bankje, ik moest mijn kinderen roepen, en de raven probeerde om ze te vangen. Als ze gevangen waren veranderde de kippen ook in raven. Daarna wilde de jongens ook graag het ''kus-spel'' spelen, wat betekende dat de meisjes de jongens moesten kussen, maar bij alle meisjes was er niet erg veel animo. De kinderen vroegen ook een paar keer welke taal ik sprak, als ik antwoorde dat ik Deens sprak, vroegen ze of ik dat nú aan het doen was. Ze konden dus wel horen dat ik niet Deens ben haha.
In Denemarken gaan bijna alle kinderen naar een kinderdagverblijf, en ze gaan ook allemaal vijf dagen! Als ik vertelde dat mijn zusje in Nederland maar 3 dagen ging vonden ze dat heel apart en bijzonder. De kinderen van de groep waar ik stageliep bestond uit 25 kinderen, allemaal kleuters, die in Nederland nu naar school zouden gaan. Ik had daarom verwacht dat deze oudste groep wel een beetje op een kleuterschool zou lijken, maar dat was eigenlijk helemaal niet zo! Ten eerste waren er veel meer leidsters, het grootste deel van de dag zijn er twee leidsters, en op het midden van de dag waren er zelfs vier of vijf (plus mij). De kinderen hoefde eigenlijk niks, en mochten de hele dag lekker buitenspelen. Elke dag werd er een warme maaltijd als lunch voor ons gekookt, elke leidster zat met een groepje van ongeveer 7 kinderen aan tafel. Er is dus veel meer tijd voor persoonlijke begeleiding bij deze kinderen, maar ik vond het toch ook apart dat er bijna niet werd voorgelezen of kringgespreken werden gehouden. Nu weet ik wel dat de kinderen in Scandinavië wat langer vrij worden gelaten, maar toch was ik er een beetje verrast over.
Op woensdag hadden we een nationale vrije dag, namelijk de dag waarop Denemarken haar grondwet kreeg. Het was zelfs op het Deense journaal dat veel mensen niet wisten of ze nou iets speciaals moesten doen op deze dag, en of er nog tradities waren... Nou ze snappen dus zelf ook niet helemaal waarom ze op die dag vrij krijgen. Ik ging met Thomas naar Christiania, een soort hippiedorp in het midden van Kopenhagen. Het was een perfecte dag, omdat het stralend weer was. We gingen op de fiets, en zo zag ik weer een ander stuk van Kopenhagen. Christiania heeft een soort toeristisch centrum, met marktjes en concertzaaltjes, maar daar mag je geen foto's maken. Wat ik eigenlijk niet wist, is dat Christiania veel groter is! We liepen een klein straatje in, en vandaar over een houten trappetje naar een paadje aan een meer. Eerst kwamen we nog allemaal mensen tegen, maar later nauwelijks meer. Hier en daar kwamen we een huisje tegen, hele gave huisjes die allemaal zelfgebouwd waren! Ook zag ik overal kleine paadjes, trappetjes en vlotten. Wat zou ik het fantastisch hebben gevonden om als kind hier te zijn opgegroeid! In Christiania werd er duidelijk ook veel aan recycling en afvalscheiding gedaan, wat verder in Denemarken niet zo leeft. Ik heb ook zelden zo'n schoon en afval loos natuurgebied gezien! Het is een autovrij gebied, en daardoor zag je bij veel huisjes bakfietsen staan. Ik vond het echt héél gaaf, veel meer dan ik had verwacht! Alle huisjes en bijzondere mensen, ik wil zeker proberen om er nog een keer heen te gaan voor ik naar Nederland reis, en ik kan het echt iedereen aanraden om er een keer een kijkje te nemen!
Op donderdag en vrijdag was ik opnieuw in het kinderdagverblijf, helaas hadden ze een anti-foto beleid, en mocht ik dus geen foto's maken. Maar het was een hele leuke week, en ik heb een paar 5 jarige Deense vrienden erbij! Als ik wil, kan ik ook makkelijk nog even gedag komen zeggen in de komende weken.
Op zaterdag gingen we naar een familie verjaardagsfeest, en 's avonds was Krystal en Stines (haar gastzus) 19e verjaardagsfeest! Ze hadden het groots aangepakt, met twee partytenten in de tuin en rond de 40 gasten! Ik vond het wel een gezellig, en ik vond het ook wel leuk dat ik al behoorlijk veel mensen kende!
Ik merk nu wel dat het einde van mijn jaar wat meer in zicht komt, en het ene moment verheug ik me er weer heel erg op om terug te zijn, en alle mensen weer te zien en Nederlands eten te eten en om weer gewoon Nederlands te kunnen praten, maar het andere moment realiseer ik me weer hoe erg ik Denemarken zal gaan missen... Ik ga in elk geval proberen om de weekjes die nog over zijn heel erg leuk te maken!
Liefs, Sofie.
-
09 Juni 2013 - 22:57
Bas:
Ha Sofie,
Wat een superleuk stukje over een heel mooie week heb je weer geschreven. Volgens mij heb je deze week twee dingen gezien die je ook echt niet had moeten missen in dit jaar: Scandinavische kinderopvang en Christiania.
Uit je verhaal over het kinderdagverblijf herken ik nog wel veel uit de verhalen van Lena, de Finse peuterleidster van Eline destijds. Zij was heel ontevreden over hoe weinig leidsters er op een groep waren en hoeveel extra taken zij moesten doen naast de zorg voor de kinderen (dat is alleen maar slechter geworden zien we nu bij Julie). Ook vond ze dat kinderen in Nederland veel te snel moesten stilzitten en leren in plaats van spelen.
Alle keren dat wij al in Denemarken waren lukte het steeds niet om naar Christiania te gaan. Ik wist wel dat jij het daar leuk zou vinden, dus ik ben blij dat jij er nu toch geweest bent!
Intussen probeer ik voor jou woon/atelier/werkruimte te regelen in de oude Pabo van Saskia. Dat enorme gebouw wordt nu langzaam omgebouwd tot woningen en werkruimten, grotendeels door de bewoners zelf. Het grote terrein er omheen is een mix van autosloop en biologische tuinbouw. Nu ik je verhaal over Christiania lees, denk ik dat ik juist gezien hebt dat jij best in zo'n gemeenschap wilt wonen/werken.
Liefs, Bas -
09 Juni 2013 - 23:55
Saskia:
Hoi Sofie,
ik denk dat ik ook maar naar Denemarken ga verhuizen :-)
Het lijkt mij heel fijn dat je tot je 6e vooral mag spelen en ravotten. Dan is het in Nederland (zeker tegenwoordig) toch best streng en schools. Maar wat leuk dat je die ervaring hebt opgedaan in het kinderdagverblijf. Dat was vast fijn, weer eens gewoon spelen met kinderen. Ik moest erg lachen dat ze vroegen welke taal je sprak. Bijzonder, zo'n kinderfeestje vanuit de opvang. Maar het principe 'iedereen of niemand' vind ik wel erg goed!
En dan ben je EINDELIJK naar Christiania geweest. Ik was al benieuwd of dat nog ging lukken. Dat klinkt echt wel als een Sofieparadijsje. Ik hoop dat je er met ons ook nog eens heen wilt. Ik denk dat Suze het daar ook geweldig zal vinden!
We zijn gisteren naar een soort afscheidsfeestje van Manu geweest. Zij had Braziliaans gekookt en ik heb 'n hele tijd met haar en een andere AFS 'er gekletst. Erg leuk om hun ervaringen te horen. Ik zag wel dat zij in hetzelfde schuitje zitten als jij: aan de ene kant zin om naar huis te gaan en mensen 'van daar' te zien, maar aan de andere kant helemaal gehecht aan hun leven hier.
Veel plezier, zeker met je nieuwe 5-jarige Deense vrienden ;-)
xxx Saskia. -
10 Juni 2013 - 08:28
Pilotto:
hoi sofie, wat leuk om te lezen dat. Je in chrristiania bent geweest. Dat vonden wij ook erg leuk! En de. Deense kinderen boffen idd. Met zo veel vrijheid! Veel plezier nog. Liefs,ellen. -
10 Juni 2013 - 08:28
Pilotto:
hoi sofie, wat leuk om te lezen dat. Je in chrristiania bent geweest. Dat vonden wij ook erg leuk! En de. Deense kinderen boffen idd. Met zo veel vrijheid! Veel plezier nog. Liefs,ellen. -
10 Juni 2013 - 08:28
Pilotto:
hoi sofie, wat leuk om te lezen dat. Je in chrristiania bent geweest. Dat vonden wij ook erg leuk! En de. Deense kinderen boffen idd. Met zo veel vrijheid! Veel plezier nog. Liefs,ellen. -
10 Juni 2013 - 08:28
Pilotto:
hoi sofie, wat leuk om te lezen dat. Je in chrristiania bent geweest. Dat vonden wij ook erg leuk! En de. Deense kinderen boffen idd. Met zo veel vrijheid! Veel plezier nog. Liefs,ellen. -
10 Juni 2013 - 13:26
Bart Hubert:
Wat eel leuk stukje over de Deense kinderopvang. Doet mij denken aan mijn tijd als voorzitter van drie kinderdagverblijven in Utrecht. Dus heel, heel lang geleden, ha,ha. Veel binnenshuis of in de grote binnentuinen spelen, wandelen in de bolderkar, naar de speeltuinen, voorlezen en/of natuurlijk slapen. Helaas is er inmiddels veel ten nadele veranderd. Geestelijk bereid je je al voor op je thuiskomst. Maakt het je vast makkelijker, hoop ik. Maar zoals je al schrijft zal het vast dubbel zijn. Als ik in Spanje ben geweest heb ik een maand nodig om hier weer te wennen. Het cultuurverschil is te groot. Acclimatiseren na een jaar Denemarken lijkt mij echter door de lange tijd dat je daar bent geweest ook niet makkelijk. Maar wie weet, als je thuiskomt ..... ! Veel sterkte en succes met alles. Groetjes weer van onsdrie.
Lieve groet,
Bart -
10 Juni 2013 - 13:49
Saskia:
Ik heb trouwens een afdruk van je laatste 2 blogs naar oma gestuurd, zodat ze ook 'n beetje bijblijft!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
