Bornholm!
Blijf op de hoogte en volg Sofie
03 Februari 2013 | Denemarken, Rønne
Lieve Allemaal,
Deze week moest ik voor het eerst in lange tijd weer gewoon naar school! Dat vroege opstaan vond ik eigenlijk maar niks... Op donderdag stormde het, het regende en waaide erg had. Ik ging met de bus en trein naar school, maar voor ik vertrok checkte ik of de trein wel reed. Toen ik op school aankwam en mijn klas binnenstapte was die helemaal leeg. Ik was optijd, maar besloot toch even te checken of ik wel in het goede lokaal was. Op de website stond dat het eerste, derde en vierde uur was uitgevallen, en het tweede uur had ik een tussenuur! Ik was dus helemaal voor niets naar school gekomen... Het was puur toeval, en niet vanwege de storm. De andere klassen hadden wel gewoon school. Op mijn weg terug naar het station kwam ik nog wat andere klasgenoten tegen die het ook niet hadden gezien, normaal worden de lessen minimaal de avond van tevoren afgelast en niet 's ochtends vroeg...
Die middag had ik 'modultest 1' van mijn Deense les. Ik moest 5 zelfgeschreven tekstjes uit mijn hoofd leren, daar zouden ze er een van kiezen die ik moest presenteren. Ik stond precies op de afgesproken tijd te wachten, voor een dichte deur. Na een paar minuten kwam er een man gehaast aangelopen, die zonder iets te zeggen de deur opende en naar een stoel wees waar ik op moest gaan zitten. Hij gooide een dobbelsteen, en ik moest één minuut praten over mijn leefstijl, stiekem baalde ik er een beetje van, want dit verhaaltje kende ik het minst goed. Ik improviseerde wat, en toen ik klaar was stelde de man een paar vragen. Daarna moest ik vragen stellen over mensen op een foto, ik dacht vragen waarop je antwoord kon geven aan de hand van de foto (hoeveel mensen staan er op de foto? Wat doen ze? Welke kleur is zijn trui?), maar toen zei hij na een tijdje: stel eens een vraag met 'gift' (getrouwd) en 'gammel' (oud) en nog een paar woorden waarop je helemaal geen antwoord kon geven! Daarna was ik geslaagd voor de test, en voortaan heb ik Deense les op maandag en woensdag.
Vrijdag verzamelden we met alle uitwisselingsstudenten van Noord-Sjaelland (het eiland waar Kopenhagen op ligt), omdat we ons derde AFS kamp hadden. Dit keer op het eiland Bornholm, waar ongeveer 35.000 mensen wonen en eigenlijk dichterbij Zweden ligt. Er wonen ook een paar uitwisselingsstudenten, daarom was ons kamp op het eiland! We namen eerst de trein naar Ystad, in het noorden van Zweden. Daarvan namen we de veerboot naar Bornholm, de snelste veerboot van Europa, en toch koste het nog 80 minuten!
We waren met minder mensen dan het vorige AFS kamp, in de herfst. Maar dat was juist ook wel gezellig, ik kende bijna alle mensen al. De eerste avond deden we een quiz en praatten we bij, de meeste mensen had ik vier maanden niet gezien, er waren ook wat mensen die ik nieuw ontmoette.
De volgende ochtend werden we wakker gemaakt met een liedje op een ukelele, een van de leiders was muzikant. Daarna aten we een heerlijk ontbijt, het eten op de AFS kampen is altijd heel erg lekker, er is altijd een keuken-team die verse broodjes en taart bakt. Verder hadden we die dag een aantal groepssessies waar we het erover hadden hoe het ging, en hoe we ervoor konden zorgen dat ons jaar een groot succes werd. De laatste tijd merkte ik dat het wat minder goed ging in mijn gezin, en eigenlijk had iedereen hetzelfde! Ik was wel blij om te zien dat iedereen eigenlijk hetzelfde had. We maakten ook een wandeling over het eiland, de schattige smalle straatjes en huisjes, en hele mooie natuur. Ze hebben ook speciale kerken op Bornholm, ze zijn rond! Dat is omdat het eerst eigenlijk gevechtstorens waren.
Die avond hadden we een galadiner, alle meisjes moesten op de gang staan en binnen moesten alle jongens één van hun schoenen in een vuilniszak doen. Vervolgens moesten de meisjes een schoen grabbelen, en dat was hun galapartner! Verder deden we niet zoveel met de galapartners, en kletsten we gewoon met iedereen die aan de tafel zat.
Al vanaf mijn eerste dag in Denemarken word me regelmatig gevraagd of ik 'rødgrød med fløde' kan zeggen, dat is namelijk het moeilijkste woord van de Deense taal. En het is een toetje, nu kregen we eindelijk de kans om het te proeven!!! Ik vond het best wel lekker :).
Daarna hadden we nog een entertainment, wat elke groep moest voorbereiden. Wij speelden een toneelstukje, waar alles ging zoals de Denen het zouden doen. Daarna speelden we het nog een keer, maar grepen we steeds in als we dat anders zouden doen in onze cultuur. We deden ook nog een internationale muziekquiz en hadden een feestje, maar iedereen was behoorlijk moe, dus gingen we vrij op tijd ons nest in. De volgende ochtend was iedereen nog moeier, en hadden we onze laatste groepssessies, schoonmaak en voor ik het wist liepen we alweer terug naar de veerboot! Op de boot was een klein dek waar je naar buiten ging, en omdat de boot snel ging en het heel hard waaide was het heel gaaf! Je kon in de wind gaan hangen, en als je sprong werd je een stuk opzij geblazen!
Toen ik thuiskwam heb ik met Lars, Stephanie en Nanna (mijn AFS mentor) gepraat over wat er niet zo goed ging in het gezin. Ik vind het lastig dat we nauwelijks familietijd hebben, en allemaal een beetje langs elkaar heen leven. Ik denk dat het na dit gesprek wel wat beter zal gaan!
Liefs, Sofie.
Deze week moest ik voor het eerst in lange tijd weer gewoon naar school! Dat vroege opstaan vond ik eigenlijk maar niks... Op donderdag stormde het, het regende en waaide erg had. Ik ging met de bus en trein naar school, maar voor ik vertrok checkte ik of de trein wel reed. Toen ik op school aankwam en mijn klas binnenstapte was die helemaal leeg. Ik was optijd, maar besloot toch even te checken of ik wel in het goede lokaal was. Op de website stond dat het eerste, derde en vierde uur was uitgevallen, en het tweede uur had ik een tussenuur! Ik was dus helemaal voor niets naar school gekomen... Het was puur toeval, en niet vanwege de storm. De andere klassen hadden wel gewoon school. Op mijn weg terug naar het station kwam ik nog wat andere klasgenoten tegen die het ook niet hadden gezien, normaal worden de lessen minimaal de avond van tevoren afgelast en niet 's ochtends vroeg...
Die middag had ik 'modultest 1' van mijn Deense les. Ik moest 5 zelfgeschreven tekstjes uit mijn hoofd leren, daar zouden ze er een van kiezen die ik moest presenteren. Ik stond precies op de afgesproken tijd te wachten, voor een dichte deur. Na een paar minuten kwam er een man gehaast aangelopen, die zonder iets te zeggen de deur opende en naar een stoel wees waar ik op moest gaan zitten. Hij gooide een dobbelsteen, en ik moest één minuut praten over mijn leefstijl, stiekem baalde ik er een beetje van, want dit verhaaltje kende ik het minst goed. Ik improviseerde wat, en toen ik klaar was stelde de man een paar vragen. Daarna moest ik vragen stellen over mensen op een foto, ik dacht vragen waarop je antwoord kon geven aan de hand van de foto (hoeveel mensen staan er op de foto? Wat doen ze? Welke kleur is zijn trui?), maar toen zei hij na een tijdje: stel eens een vraag met 'gift' (getrouwd) en 'gammel' (oud) en nog een paar woorden waarop je helemaal geen antwoord kon geven! Daarna was ik geslaagd voor de test, en voortaan heb ik Deense les op maandag en woensdag.
Vrijdag verzamelden we met alle uitwisselingsstudenten van Noord-Sjaelland (het eiland waar Kopenhagen op ligt), omdat we ons derde AFS kamp hadden. Dit keer op het eiland Bornholm, waar ongeveer 35.000 mensen wonen en eigenlijk dichterbij Zweden ligt. Er wonen ook een paar uitwisselingsstudenten, daarom was ons kamp op het eiland! We namen eerst de trein naar Ystad, in het noorden van Zweden. Daarvan namen we de veerboot naar Bornholm, de snelste veerboot van Europa, en toch koste het nog 80 minuten!
We waren met minder mensen dan het vorige AFS kamp, in de herfst. Maar dat was juist ook wel gezellig, ik kende bijna alle mensen al. De eerste avond deden we een quiz en praatten we bij, de meeste mensen had ik vier maanden niet gezien, er waren ook wat mensen die ik nieuw ontmoette.
De volgende ochtend werden we wakker gemaakt met een liedje op een ukelele, een van de leiders was muzikant. Daarna aten we een heerlijk ontbijt, het eten op de AFS kampen is altijd heel erg lekker, er is altijd een keuken-team die verse broodjes en taart bakt. Verder hadden we die dag een aantal groepssessies waar we het erover hadden hoe het ging, en hoe we ervoor konden zorgen dat ons jaar een groot succes werd. De laatste tijd merkte ik dat het wat minder goed ging in mijn gezin, en eigenlijk had iedereen hetzelfde! Ik was wel blij om te zien dat iedereen eigenlijk hetzelfde had. We maakten ook een wandeling over het eiland, de schattige smalle straatjes en huisjes, en hele mooie natuur. Ze hebben ook speciale kerken op Bornholm, ze zijn rond! Dat is omdat het eerst eigenlijk gevechtstorens waren.
Die avond hadden we een galadiner, alle meisjes moesten op de gang staan en binnen moesten alle jongens één van hun schoenen in een vuilniszak doen. Vervolgens moesten de meisjes een schoen grabbelen, en dat was hun galapartner! Verder deden we niet zoveel met de galapartners, en kletsten we gewoon met iedereen die aan de tafel zat.
Al vanaf mijn eerste dag in Denemarken word me regelmatig gevraagd of ik 'rødgrød med fløde' kan zeggen, dat is namelijk het moeilijkste woord van de Deense taal. En het is een toetje, nu kregen we eindelijk de kans om het te proeven!!! Ik vond het best wel lekker :).
Daarna hadden we nog een entertainment, wat elke groep moest voorbereiden. Wij speelden een toneelstukje, waar alles ging zoals de Denen het zouden doen. Daarna speelden we het nog een keer, maar grepen we steeds in als we dat anders zouden doen in onze cultuur. We deden ook nog een internationale muziekquiz en hadden een feestje, maar iedereen was behoorlijk moe, dus gingen we vrij op tijd ons nest in. De volgende ochtend was iedereen nog moeier, en hadden we onze laatste groepssessies, schoonmaak en voor ik het wist liepen we alweer terug naar de veerboot! Op de boot was een klein dek waar je naar buiten ging, en omdat de boot snel ging en het heel hard waaide was het heel gaaf! Je kon in de wind gaan hangen, en als je sprong werd je een stuk opzij geblazen!
Toen ik thuiskwam heb ik met Lars, Stephanie en Nanna (mijn AFS mentor) gepraat over wat er niet zo goed ging in het gezin. Ik vind het lastig dat we nauwelijks familietijd hebben, en allemaal een beetje langs elkaar heen leven. Ik denk dat het na dit gesprek wel wat beter zal gaan!
Liefs, Sofie.
-
05 Februari 2013 - 14:33
Bart:
Gefeliciteerd met moduletest 1! Hoe dat ging ... leuk beschreven.
En tja, zelfs wij, met ons drie (!), hebben regelmatig een gezinsvergadering nodig om te weten wat er bij elkaar leeft en welke plannen er zijn, etc. Buiten gebeurtenissen die ad hoc een oplossing behoeven is het langs elkaar leven anders zo gebeurd ;-). Laat staan met meer personen. Goed dat jullie met elkaar hebben gepraat.
Wakker gemaakt worden met een ukulele lijkt me overigens ook wel wat.
Lieve groet weer van Reinolda en Marik.
Veel plezier en success verder.
Bart -
05 Februari 2013 - 15:23
Bas:
Ha lieve Sofie,
Dat kan je intussen toch wel: rødgrød med fløde zeggen? En smaakte het ook goed?
Heb je nog meer foto's van Bornholm? Ik ben er wel benieuwd naar, maar destijds in Zweden was het te ver om naartoe te gaan.
Goed dat je met je gezin gepraat hebt. Wel grappig om te zien dat er een voorspelbaar patroon in zit. Je geeft zelf aan dat iedereen het zo'n beetje heeft en ik hoor hier in Nederland al hetzelfde met de AFS-ers.
We moeten maar gauw weer een skypen om te horen hoe goed Deens je intussen als kunt spreken!
Liefs, Bas
-
05 Februari 2013 - 21:14
Saskia:
Hoi Sofie,
Het gewone leven, dat is wel weer even wennen na skireis en wisselweek, he? Volgens de AFS-curve is dit ook de moeilijkste periode, met heimwee en spanningen in het gastgezin. Ik hoop dat het gesprek met je gastgezin zijn vruchten af gaat werpen! Weet je nog dat het daar bij jouw intake uitgebreid over ging, wat je zou doen als er dingen niet goed gingen? En steeds was de oplossing: bespreekbaar maken.... Knap dat je dat nu in de praktijk ook hebt gedaan!
Wat ging het grappig met je test voor Deens. Ik zie het bijna voor me, hoe jij steeds vragen probeert te bedenken, terwijl de examinator gewoon bepaalde woordjes wil horen. Die ervaring heb ik ook wel eens in mijn schakelklas. Dan dénk ik dat de opdracht helemaal duidelijk is, maar zie je de kinderen echt gráven naar het antwoord :-) Fijn dat je geslaagd bent.
En alweer een AFS-kamp. Goede timing, dat je kon uitwisselen over ervaringen met de andere AFS'ers. En dan zo'n gala, het lijkt wel AKC!
Hele fijne week gewenst! Wat heb je trouwens al véél geschreven!
xxx Saskia
-
06 Februari 2013 - 12:46
Pilotto:
hOI SOFIE,
wAT KNAP DAT JE GESLAAGD BENT VOOR DE dEENSE TEST! gEFELICITEERD!
dIE ONTMOETING MET ANDERE afs-ERS KLINKT ERG LEUK! lEER JE MIJ DE NAAM VAN DAT dEENSE GERECHT OOK UIT TE SPREKEN ALS JE WEER IN nEDERLAND BENT?
iK DENK DAT IK WEET HOE HET MOET, MAAR JIJ BENT INTUSSEN DE DESKUNDIGE IN DE FAMILIE, HE?
hEEFT HET GESPREK MET JE FAMILIE JULLIE IETS GOEDS OPGELEVERD? iK HOOP HET!
vEEL LIEFS, eLLEN XXX
P.S. ZOALS JE ZIET DOET MIJN COMPUTER RAAR... -
06 Februari 2013 - 20:45
Sofie Van Der Eijk:
Heei Ellen,
Hahaha! Ik denk dat ik wel weet waarom je computer raar doet, helemaal aan de linkerkant van de toetsenbord, een beetje in het midden (naast de A) zit een knopje dat 'Caps Lock' heet, daarmee worden alle hoofdletters kleine letters, en alle kleine letters hoofdletters.
Ik zal je ook leren om het Deense toetje uit te spreken, het is lastig omdat ze met een r voorin hun mond praten, en de zachte d gebruiken (het klinkt meer als een L).
Volgensmij heeft het gesprek met mijn gezin wel gehoplen ja!
Liefs, Sofie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
